Peygamberimizin (sav) Üstün Ahlakı

 

Peygamber Efendimiz Hazreti Muhammed (sav.) bütün insanlık için örnek bir ahlak ve fazilete sahipti. O, Allah’a (cc.) ve ahiret gününe inananlar için de en mükemmel örnek idi.

Peygamber Efendimiz’in (sav.) her hareketinde hudutsuz bir sadelik vardı. Bir odaya girdiği zaman oturanların ayağa kalkmasından hoşlanmazdı. Kendisini bir köle dahi çağırmış olsa hiç tereddüt etmeden ayağına kadar giderdi. Her sınıfa mensup insanlarla aynı sofranın başıda oturup yemek yerdi. Çok alçak gönüllüydü. Giyinişi de hareketleri gibi sadeydi. Yamalı elbise bile giyerdi. Ancak elbisesinin temiz olmasına çok itina gösterirdi.

Cenâb-ı Peygamber (sav.) Efendimiz’ in isimlerini ve künyesini şöyle sıralayabiliriz:

Peygamber Efendimiz’in (sav.) çok anılan ismi “Muhammed”dir. Kur’an-ı Kerim’de dört defa Muhammed ismiyle anılmıştır. Bu sureler ve ayetler şunlardır: Ali İmran 144, Ahzab 40, Feth 29, Muhammed 52.

İsa (as.) ümmetine Peygamberimiz’ i  (sav.) “Ahmed” ismiyle tanıtmış olduğunu bildiriyor. Hatta muharref İncil’de bile bu ismin manasına gelen değişik isimlerin kullanıldığı görülmektedir.

Peygamberimiz (sav.) Kur’an-ı Kerim’de Muhammed, Ahmed isimlerinden başka Resûl, Nebi, Rauf, Rahim, Musaddık, Müzekkir, Müdessir, Abdullah, Kerim, Hak, Mübin, Nur, Hatemin, Nebiyyin, Rahmet, Nimet, Hâdi, Tâhâ, Yâsin diye anılmıştır.

Bunlardan başka Peygamberimiz’ in (sav.) daha birçok isimleri vardır. Onlardan bazıları Kur’an’da bazıları hadislerde bazıları ise daha önce gelen kitaplarda zikredilmiştir.

…

Peygamberimiz’in (sav.) 63 yıllık yaşantısını sayabilmek mümkün değil ama Efendimiz’in (sav.) ahlaki özelliklerinden bazılarını sayıp, inşaAllah üzerimize düşecek nasibi bol bol alalım:

1. Yedirirdi. ( Sahavet dinimizin ana emirlerinden biridir.)

2. Selam verirdi. (Selam Allah’ın (cc.) emri, Resulullah’ın (sav.) sünnetidir.

3. Hasta ziyaretine giderdi.

4. Komşu hakkını gözetirdi. (Miraç dönüşü “Rabbim bana komşu haklarından bahsetti. O kadar çok bahsetti ki komşu komşuya mirasçı olacak sandım.” Buyurmuştur.)

5. Küçüklere merhamet ederdi.

6. Büyüklere hürmet ederdi.

7. Davete icabet eder ve hane sahibine hayır dua ederdi.

8. Huysuz muameleye yüz çevirir, sükût ederdi.

9. Küsleri barıştırırdı.

10. Özür dileyenleri dinler ve affederdi.

11. Cefa etmezdi.

12. Hediyeyi geri çevirmezdi. (Çünkü hediyeleşmek, sevgi ve muhabbetin çoğalmasına vesile olan güzel işlerdendir.)

13. Hediyeye mukabelede bulunurdu.

14. Kötü söz söylemezdi.

15. Lanet etmezdi.

16. Beddua etmezdi.

17. Şahsi için intikam almazdı.

18. Kimse için arkadan konuşmazdı.

19. Hizmetinde bulunanlara karışmazdı.

20. Biri çağırdığında ‘buyur’ derdi.

21. Çoluk çocuğu ile pek iyi geçinirdi, can sıkacak bir halde bulunmazdı.

22. Aile efradı arasında adaleti gözetirdi.

23. İkindiden sonra aile efradının hatırını sorardı.

24. Hane halkının ihtiyaçlarını giderir ashabına da tavsiye ederdi.

25. Daima sevgiyi aşılar, ashabına da bunu tembihlerdi.

26. Nefreti icap ettirecek söz ve davranışta bulunmazdı.

27. Herkesi mertebesine, akıl ve ilmine göre tutardı.

28. Gelenleri güzler yüzle karşılardı.

29. Zengin, fakir gözetmez davete giderdi.

30. Namaz kılarken gelenin işini görmek için namazı tamamlar, hacetini sorardı. Haceti olanın işini görür namazına devam ederdi.

31. Herkesin hacetini bitirirdi.

32. Kim elini tutarsa tutan bırakmadan bırakmazdı.

33. Kendi hüzünlü ashabına güler yüzlüydü.

34. Vaaz ve hutbelerde celal sıfatı olur, ihtiyaç dâhilinde sert söylerdi.

35. Güzel huy ve güzel ahlaka önem verirdi.

 

Kıymetli kardeşlerim iman köktür, amel-i saliha dal yapraktır, güzel ahlak meyvesidir. inşâAllah bunu böyle bilelim. Hiç şüphesiz bizler çok güzel ahlak üzerindeyiz ama bunları daha çok geliştirebiliriz. Ne kadar güzelsek daha güzel olabiliriz. Allah Teâlâ’nın (ss.) güzellikleri hudutsuzdur. Bunun için çok gayret gösterenlerin mükâfatı da büyük olacaktır. Mevla say ü gayretimizi arttırsın. Âmin.